σπανογαμία

η, Ν

βιολ. η σταδιακή μείωση τού αριθμού τών γόνιμων θηλυκών ατόμων σε έναν ζωικό πληθυσμό.

[ΕΤΥΜΟΛ. < σπάνιος + -γαμία (< -γαμος < γάμος), πρβλ. πολυ-γαμία].